The Dream Syndicate is sinds 2012 regelmatig terug de baan op voor gesmaakte optredens. De oorspronkelijk voor het BAM-festival in Barcelona geplande reünie groeide door het succes zelfs uit in nieuw werk. In 2017 verscheen het prima “How Did I Find Myself Here?”, dit jaar gevolgd door “These Times”, het album dat de groep vanavond komt voorstellen. Steve Wynn (zang en gitaar) is uiteraard nog steeds de frontman en spilfiguur van de groep. Naast Steve is de originele drummer Dennis Duck nog steeds van de partij. Voorts wordt de line-up aangevuld door gitarist Jason Victor (o.a. lid van Steve's The Miracle 3), bassist Mark Walton (sinds 1984 bij The Dream Syndicate) en voormalig Green On Red-lid Chris Cacavas op toetsen. Het concert in de AB-club is reeds een hele poos uitverkocht. Het Belgisch publiek houdt van de sympathieke Steve Wynn en bij uitbreiding ook van The Dream Syndicate, zoveel is wel duidelijk. Sinds de reünie stonden Steve en kompanen twee keer in Het Depot in Leuven (2013 en 2017), een tour in Europa zonder België aan te doen is bijna ondenkbaar voor dit collectief.

Jason Victor opent met een lange, funky gitaarintro het titelnummer van de vorige plaat “How Did I Find Myself Here?”. Het grotendeels instrumentale nummer mondt uit in een gitaarduel tussen Steve en Jason, later doet Chris Cacavas een bijdrage met een toetsensolo alvorens de song uiteindelijk eindigt met een knallende finale. Wat een binnenkomer. “Put Some Miles On” is de eerste track uit het nieuwe “These Times”. “80 West” is een fel, onheilspellend rocknummer, de stem van Steve komt helaas niet goed boven het gitaargeweld uit. Dit euvel houdt nog even aan maar betert later tijdens het concert. “Black Light”, met een toetsenintro van Chris, is heel repetitief en bezwerend. Ook het stevige “Out Of My Head” is behoorlijk repetitief, de groepsleden zorgen deels voor vierstemmige samenzang. In beide nummers is de fascinatie van Steve voor The Velvet Underground hoorbaar. Gitarist Jason Victor trekt tijdens deze laatste song alle aandacht naar zich toe met een werkelijk fenomenale gitaarpartij.

Ze gaan terug in de tijd met het relatief rustige “The Medicine Show” en het fel rockende “Armed With An Empty Gun”, beiden uit “Medicine Show” (1984). In “Bullet Holes” vertelt Steve over de onzekere, angstige en onvoorspelbare tijden, is er licht aan het einde van de tunnel? Dat ze ook melodieus en poppy uit de hoek kunnen komen bewijzen ze met “Recovery Mode”. Van een heel andere orde is het met een ruige gitaarklank bezwangerde “When You Smile”, de feedback galmt door de zaal. De mensen die geen oordopjes in hebben, zullen het zich beklagen. Hierna volgt een fantastische versie van klassieker “Halloween” met een pittige solo van Steve, gevolgd door een episch gitaarduel met Jason Victor. Deze blijft onverstoorbaar zijn ding doen terwijl Steve hem dikwijls aankijkt. Zo gaan we stilaan naar het einde van de set met het melodieus rockende “The Side I'll Never Show”, het ongemeen fel rockende “Then She Remerbers” en uiteindelijk “Glide” als ultieme afsluiter van de gewone set.

Ze zijn snel terug voor een viertal bisnummers : het nieuwe “Still Here Now” dat tot verrassing van Steve reeds op een verzamelplaat van Modern Guitar Classics staat, oudjes “I Have Faith” (Ghost Stories – 1988), het melodieuze “Burn” (“Medicine Show” - 1984) en klassieker “The Days Of Wines And Roses” (1982). Chris Cacavas speelt niet mee op deze signature song en staat op de achtergrond wild te dansen. De rollende drums van Dennis Duck gaan crescendo om plots te stoppen. Na een korte onderbreking gaat de band volledig loos voor een apocalyptische finale. Wat een einde van het concert!

The Dream Syndicate heeft vanavond nog maar eens bewezen dat een reünie niet noodzakelijk gaat om poen te scheppen. Deze muzikanten hebben nog steeds het heilige vuur en bewijzen dit zowel op plaat als live. Ze spelen bijna twee uur ruige gitaarrock van de bovenste plank met een ruime greep uit hun hele oeuvre. Gitaarfans kunnen moeilijk een betere zaterdagavond beleven. De groepsleden nemen na het concert ruim de tijd om met de fans te verbroederen. Steve vertelt me dat er volgend jaar een nieuw dubbel-album gaat verschijnen en hij is er heel enthousiast over. We hebben alvast iets om volgend jaar naar uit te kijken.

Lou van Bergen

Foto's © Yvo Zels